BİZİM DİYAR/SEVİNÇ ÇOKUM

Gönderen: Yüreğimin İklimi

Sevinç Çokum ilk defa okuduğum bir yazar. Kitabı almaktaki en büyük etken yarı göçmem ruhlu olmamdı.

Osmanlının zayıfladığı, meşrutiyetin  çöküş döneminde bir anda çıkan savaş sonucu Rumeli'li Gülsüm Hanım ile eşi Ali Bey'in ve çocuklarının balkanlardaki yaşamlarının bozulmasını ve ailenin İstanbul'a göç yolculukları anlatılıyor. Yazarın akıcı anlatımıyla Osmanlı tebası rumların, birden bire hürriyetlerini kazanma uğruna, Rumeli'de yaşayan türkleri sırtlarından vurmalarını, hanlarda, konaklarda yaşayan türk ailelerinin göç esnasında yaşadığı zorluklar, kayıplar ve ümitlerini sanki  siz de yaşıyorsunuz. Yine her savaşta olduğu gibi kahrı çeken kadınlarımız oluyor. Zorunlu göç sırasında neler yaşadılar hepsi kitapta....

Trakyada yaşayan ben, özelllikle bir sayfasında Lüleburgaz ismini okuyunca daha bir heyecanlandım okurken, bu kitaptaki anlatımı güzel buldum. "A bre, "mari" gibi buralara has kelimeler kitapta çok sık geçiyor, beni de hemen içine aldı. Aşağıdaki satırlar yazarın sayfasından alındı. Diğer kitapları için de yazarın sayfasını ziyaret edebilirsiniz. 

"Yattığı yerden yıldızları görebiliyordu. Gece kuşlarının ötüşleri bahçeden doğru oraya kadar uzanıyordu. ‘Ey ağustos böceği! Cümlemizde ötersin. Cümlemizde akşama doğru ölürsün.’ Şiir miydi bu, neydi? Nerde okuduğunu hatırlayamıyordu. Çünkü yıldızlar vardı, çünkü böcekler ötüyordu. Geceleri türküler…

          Geceleri Rumeli.. Çökük yıkık köyleri yeni baştan, yeni baştan kuruyorlar… İhtiyarların konuşmaları uykular arasından işitiliyor. O fısıltılar hep Rumeli’yle ilgili. Bağlar bahçelerle, ovalarla donanıyor etrafları ve bir su sesi ince ince akıp yakınlarından geçiyor. Vardar kıyılarında sarı çiçekler… Orada barınanlardan bazıları birer ikişer sokuluyor yanlarına. İşte burası İstanbul’dur. Rumeli bir rüya…"

Kitapla ilgili daha ayrıntılı yazı için Yüreğimin İkliminin sayfasına geçmek isterseniz tık


Sevinç Çokum, Bizim Diyar,
Kapı Yayınları, 2012, 274 sayfa