Gönderen: Leylak Dalı , atalet
bugün tomris uyar'ı kaybettik.. anıyoruz sevgi ile..
doğum gününü de anmıştık.. şurada..
benim çok sevdiğim bir yazar..
günlüklerine (edebi günlüklerine varana dek her şeyini okumuşumdur..
ama beni en çok etkileyen kitabı otuzların kadınıdır..
annesinden ilham aldığı bindokuyyüzotuzların kadınını anlatır..
ben de saime hanımla üstüste bindirmiştim.. bu uzak ama yakın..
sakin ama fırtınalı..
sade ama sofistike kadını..
alıntı yapmayacağım ama o kitaptan beni en çok etkileyen paragrafı aklımda kaldığınca nakledeğim..
ergen kızının matematik dersine yardım eden anne ile kızı arasında geçen diyalogdur bu..
kız hırçınlaşmaktadır..
-ne işine yaradı yani matematikte onca öğrendiğin şey hayatında!!
ve annem bana.. en azından senin derslerine yardım edebilmemi sağladı demez.. fırsatı varken de..
-en azından gardrobun üzerindeki valizleri düzgün yerleştirebiliyorum.. diye cevap verir..
var olmak için ezmeyen.. yücelmek uğruna aşağılamayan.. anneler ve onları yazan tomris hanım..
nurlarda yatsın.. ışıklarda yürüsün..
tomris uyar okumamış olan yoktur sanırım aranızda..
ama eğer henüz tanışmadıysanız hemen tanışın ..
ps: fotoğraf lale'nin bahçesi bloğundan Lale hanımdan telefon ile izin alarak onun bloğundan buraya devredildi..
hem bu vesile ile sesi duyuldu.. mutlu olundu..
1 yorum:
ne demejk efenim asıl biz mutlu olduk. Sayenizde Tomris Uyar'ı anma fırsatı bulduk...
Yorum Gönder