sahaflardaki eski kitaplar.. dostlarını kaybetmiş yaşlılar gibidir..
hiç dayanamam..
en hüzünlülerinden birkaçını yanımda eve götürürüm..
onlar da buna karşılık eli boş gelmezler..
bazen insana sayfalarının arasında sakladıkları ufak armağanlar verirler..
bugüne kadar neler bulmadım ki..
hayal gücümü geliştiren.. eğlendiren.. düşündüren. meraklandıran nesneler..
yaprakların arasında belki onları oraya sıkıştıranların bile unuttuğu..
yaşamı bir anlığına donduran
zaman kapsülü gibi davranan ayraçlar..
1950lerden kalma bu botanik ders kitabının arasında..
sahibinin kuruttuğu yaprak gibi..
ilginç ayraçlar bunlar..
ser verip sır vermeyen ayraçlar..
oraya yerleştirilme anı tamamen hayal gücüne kalmış..
ister okulla çıkılan bir bahar yürüyüşü sırasında koparılmış olsun dalından..
ister derse ödev hazırlarken toplanan örneklerden olsun..
ister çimenlere uzanıp kitabı karıştırırken ..
ve sevgilinin gelmesi beklenirken dişler arasında çiğnenen yaprak olsun..
ne hayallersen odur..
8 yorum:
Çok güzel ortak, eline sağlık :)
Çok güzel bir anlatım, beni aldı götürdü :-)
Bu blog vazgeçilmezlerim arasında oldu kısacık süre içinde.
Blogu açan, fotoğraf paylaşan ve keyifle okuduğum yazıları hazırlayan herkese kocaman teşekkürler ^-^
çok güzel anlatım,
kalemınıze sağlık..
teşekkür ederim hepinize.. atalet olarak..
ve sevgili okuyan..
size ayrıca blog ev sahibelerinden biri olarak teşekkür ederim..
atalet/
Ben de çocukken çiçek ve ağaç yapraklrının yanı sıra çiçek de kuruturdum ansiklopedilerin içinde. Şu an o ansiklopediler bir sahafın rafında olmalı. Şayet unutulmuş bir çiçek varsa çocukluğuma dair, o da birisinin eline düşecek ve ona kim bilir neler düşündürecek...
Ben de çok etkilenirim cızz ettirdi yüreklerimizi o minik kurumuş yaprak
kendi lise frnsızca sözlüğümün arasında kendi kuruttuğum menekşe mordan çok mavi görünüyor artık..
dün gibi aklımda bir de üstelik o gün.. sayfayı da boyamış azıcık.. duruyor rafımda..
atalet/
Yorum Gönder